Nazwa forum

[html]<p style="font: 30px 'Original Surfer', cursive;color: rgb(232, 200, 24) !important;clear: both;text-align: center;text-shadow: 0 0 15px rgb(232, 200, 24);">Narodziny</p>[/html]
   Sora, to sporych rozmiarów miasto, znajdujące się w państwie Yosei, na Północnym Wschodzie znanego ludziom świata. Na pierwszy rzut oka jest to raj na Ziemi, będący spełnieniem marzeń każdego, dla którego miarą szczęścia jest pieniądz. Żyjący tu ludzie wprost pławią się w luksusach, nie myśląc o niczym innym, niż własny dobrobyt. W metropolii nie ma dzielnic biedoty, a ewentualni żebracy są szybko usuwani przez straże. Przez ten fakt, wielu mieszkańców, którzy cały żywot spędzili w "raju" nie jest świadomych, że za jego murami istnieje inny, gorszy świat.
   W tym miejscu, w prawdziwym Babilonie naszych czasów, rodzi się Seinaru. Rodzicami chłopczyka są Hirai i Oshiro, nadzwyczaj religijni ludzie, nienawidzący wszelkich sił mroku i cienia. Para nigdy nie opuszczała Sora'y, więc byli ślepie na rzeczy, które działy się w mieście. Ze względu na swego rodzaju kult światła, którego domenę oboje opanowali dali swemu dziecku przydomek "dziecko światłości". Poziom, do jakiego doszła fascynacja rodziców, pokazuje również imię chłopczyka, oznaczające "święty". W takich warunkach, bez żadnych trosk, wychowywał się przyszły mag, czekając tylko aż przebudzi się jego błyszcząca moc.
[html]<p style="font: 30px 'Original Surfer', cursive;color: rgb(232, 200, 24) !important;clear: both;text-align: center;text-shadow: 0 0 15px rgb(232, 200, 24);">Dorastanie</p>[/html]
   Wraz z biegiem lat, Seinaru coraz lepiej wpasowywał się w wizerunek rodziny. Jego długie, jasne blond włosy, sięgające niemal do połowy pleców co upodabniało już trzynastoletniego chłopaka do ojca. Z twarzy również można było od razu poznać pokrewieństwo. Mały nos, kanciasta szczęka i duże oczy, były niemalże identyczne co u taty. Jedynie kolor tęczówek, miast jak powinno być - bardzo jasny, u chłopaka przypominał noc. Nie wiadomo czym było to spowodowane.
   Jednak chłopak nie tylko wyglądem upodabniał się do rodziców. Ich fanatyzm również przeszedł na syna, co skutkowało jego częstymi modłami, w których prosił o zesłanie na niego mocy światła. Seinaru nie miał przez to żadnych przyjaciół, lecz nie przeszkadzało mu to; szybko jedynymi zapotrzebowaniami Świętego stały się modły i rozmowy na temat jedynej prawdziwej magii, jak nazywali błysk jego rodzice. Prawdopodobnie ta chora sielanka trwałaby dalej, gdyby nie pewne wydarzenia, jakie miały wkrótce spaść niczym piorun, na tę niezwykle religijną rodzinę.
[html]<p style="font: 30px 'Original Surfer', cursive;color: rgb(232, 200, 24) !important;clear: both;text-align: center;text-shadow: 0 0 15px rgb(232, 200, 24);">Przebudzenie</p>[/html]
   Tego dnia nic nie wskazywało na to, że cokolwiek ulegnie zmianie w losie Seinaru. Chłopak rutynowo spędził większość czasu w kaplicy, skąd wyszedł dopiero późnym wieczorem. Noc była nadzwyczaj ciemna i nie zachęcała do spacerów; większość mieszkańców Sora'y poukrywała się w domach, jedząc sytą kolację, lub przygotowując się do snu. Na ulicach miasta ciężko było więc spotkać żywą duszę, co Świętemu nawet pasowało. Nie lubił mroku, lecz łatwiej znosił go w samotności.
   Mniej więcej w połowie drogi, Seinaru zorientował się, że jest śledzony. Dwie postaci, ukrywające swe twarze pod długimi płaszczami, co jakiś czas pojawiały się za chłopakiem, niemal bezszelestnie. Czternastolatek zląkł się, a było to uczucie, jakiego nigdy wcześniej nie doświadczył; zaczął panicznie uciekać na oślep, potykając się w ciemnościach. Za nim, błyskawicznie ruszyły cienie, szybko skracając dzielący ich dystans. Święty skręcił rozpaczliwie w boczną ścieżkę, która miała okazać się zdradliwą. Seinaru pędził przed siebie, aż uderzył o coś twardego, po czym upadł na ziemię. Ślepa uliczka kończyła się wysokim, gładkim murkiem. Nie było ucieczki.
   Blondyn odwrócił się i przyparł plecami do ściany. Postaci były już bardzo blisko; teraz dało się dostrzec, że jedna z nich dzierży sporej wielkości nóż. Uzbrojony osobnik skierował ostrze czubkiem w stronę Świętego, po czym rzekł.
- Nosisz w sobie mrok! Ktoś taki nie może pozostać przy życiu!
Po tych słowach, mężczyzna przystąpił do ataku. Jego ruchy były wyćwiczone; w trzech krokach znalazł się obok Seinaru i wykonał cięcie od góry. Ruch był tak szybki, że dzieciak nie mógł nawet zareagować. Nie musiał.
   Gdy ostrze zbliżało się do ciała, wydarzyło się coś nieprawdopodobnego. Momentalnie białka Świętego zmieniły swą barwę na czarną, dziwnie błyszcząc. Jednocześnie ciało chłopca otoczyła czarna aura, przypominająca wyglądem pustkę. Była tak twarda, że ostrze noża połamało się przy dotknięciu. Jednak to nie miało być wszystko.
   Mężczyzna błyskawicznie odskoczył, przybierając pozycję obronną. Drugi uczynił to samo, dodatkowo wyjmując z pochwy katanę. Seinaru upadł na kolana i oparł się dłońmi o zimny chodnik. Z jego pleców nagle wyrosły dwie, długie łapy, zakończone dłońmi o ostrych szponach. Ciemność najwyraźniej nie chciała tylko bronić dzieciaka. Ręce bez ostrzeżenia wyrwały ku zamaskowanym postaciom, celując pazurami w serca.

   Po paru minutach ziemia zabrudzona świeżą krwią znaczyła miejsce rzezi. Nazajutrz miejscowy piekarz miał odnaleźć brutalnie zmasakrowane ciała i niemal zemdleć na ich widok. Strażnicy, którzy przybyli zbadać sytuację byli bezskuteczni. Nie było żadnej wskazówki co do tożsamości mordercy; na ścianie jedynie widniał napis wymalowany świeżą krwią...
[html]<p style="font: 30px 'Original Surfer', cursive;color: rgb(232, 200, 24) !important;clear: both;text-align: center;text-shadow: 0 0 15px rgb(232, 200, 24);">Piekło w Raju</p>[/html]
   Seinaru obudził się w swym łóżku, nie pamiętając kompletnie nic z poprzedniej nocy. Na jego ubraniach nie było ani śladu krwi, więc nic nie wskazywało na to, że chłopak stoi za morderstwem. Wyglądało na to, że dzieciak pod wpływem silnych emocji wpadł w szał, a gdy uspokoił się - ciemność przestała go kontrolować. Teraz jednak Święty zupełnie nie zdawał sobie z tego sprawy i rozpoczął dzień, jak każdy poprzedni. Pierwszą zmianę, chłopak zauważył przy porannej modlitwie z rodzicami.
- Seinaru, moje dziecko! - Rzekła zdziwiona Oshiro. - Na Światłość, jak ty wyglądasz?
Miała powody do obaw; czarna koszula chłopaka była cała pognieciona. Zdecydowanie nie był to strój godny świątyni. Świętego zaniepokoiła jednak inna rzecz, można nawet powiedzieć, że przeraziła. Gdy spojrzał on w oczy matki, usłyszał zimny, chrapliwy głos.
- Zabij!
Dzieciak złapał się za głowę i tak samo jak poprzedniej nocy, upadł na kolana. Niesamowity ból zmuszał go do wykonania rozkazu, lecz Seinaru z nim walczył; jego krzyki świadczyły o trudzie, z jakim mu to przychodzi, ale dzieciak nie dał za wygraną. Po chwili męczarnie ustały równie nagle, jak się pojawiły.

Informacje ogólne:

Nazwa: Mizu Bunshin no Jutsu (水分身の術)
Klasyfikacja: NinJutsu
Typ: tworzący
Ranga: B
Żywioł: Suiton

Opis:

Jest to dość popularna technika u użytkowników żywiołu Suiton. Polega na utworzeniu wodnej repliki samego siebie, która potrafi mówić i nie da się jej w żaden sposób odróżnić od oryginału. Ma jednak ona pewne minusy; klon posiada jedynie 1/10 siły twórcy oraz nie jest w stanie wykonywać żadnych technik. Poza tym, do zniszczenia kopii wystarczy jedno celne uderzenie, po którym replika zmienia się w kałużę. Mimo to, techika stosunkowo dobrze sprawuje się podczas walki, a także może zostać użyta do zmylenia przeciwnika.

Dane techniczne:

Zakres: do 5 metrów
Obrażenia: brak
Koszt chakry: 5.000 za klona
Pieczęcie: Tygrys (寅, tora)

Dodatkowe informacje:

- Klon posiada 1/10 atrybutów twórcy i nie może wykonywać technik

- Do zniszczenia repliki wystarczy jedno, celne uderzenie

[img]link_do_grafiki[/img][img]link_do_grafiki[/img][img]link_do_grafiki[/img][img]link_do_grafiki[/img]

Informacje ogólne:

Nazwa: Mizukiri no Yaiba (水斬りの刃)
Klasyfikacja: NinJutsu
Typ: ofensywny
Ranga: S
Żywioł: Suiton

Opis:

Choć technika posiada tak wysoką rangę, jej działanie nie należy do skomplikowanych. Użytkownik tworzy przy jej pomocy wodny miecz o długości ostrza wynoszącej 60 centymetrów. Wytrzymałość broni może równać się najtwardszym materiałom na ziemi, zaś jej ostrość podlega regulacji stwórcy. Ponieważ do wykonania jutsu nie są wymagane żadne pieczęcie, jest ono zabójczo użyteczne zarówno do przeprowadzenia niespodziewanego ataku, jak i w przypadku potrzeby szybkiej obrony.

Dane techniczne:

Zakres: bezpośredni
Obrażenia: śmiertelne
Koszt chakry: 10.000 za stworzenie miecza, 5.000 za turę utrzymania
Pieczęcie: brak

Dodatkowe informacje:

- Wymagane PW: 480

- Szybkość tworzenia ostrza: 0,8 * Siła NinJutsu

- Wytrzymałość ostrza: 1,5 * Siła NinJutsu

[img]link_do_grafiki[/img][img]link_do_grafiki[/img][img]link_do_grafiki[/img][img]link_do_grafiki[/img]

Informacje ogólne:

Nazwa: Mizu Kawarimi (水変わり身)
Klasyfikacja: NinJutsu
Typ: defensywny
Ranga: S
Żywioł: Suiton

Opis:

Jedna z najpotężniejszych technik defensywnych, pozwalająca na uniknięcie wszelkich obrażeń fizycznych. Użytkownik Mizu Kawarimi jest zdolny do błyskawicznej przemiany swego ciała w wodę, by następnie równie szybko móc odzyskać pierwotną formę. Jutsu umożliwia więc natychmiastowy, często zupełnie niespodziewany kontratak. Mizu Kawarimi, w przeciwieństwie do klasycznej techniki podmiany, nie wymaga żadnych pieczęci, co stanowi jej kolejną, bezcenną zaletę.

Dane techniczne:

Zakres: bezpośredni
Obrażenia: brak
Koszt chakry: 35.000 za przemianę w wodę, 5.000 za pozostanie w tym stanie przez turę
Pieczęcie: brak

Dodatkowe informacje:

- Wymagane PW: 530

- Szybkość przemiany w wodę jest natychmiastowa, zaś powrotu obliczamy ze wzoru 0,8 * Siła NinJutsu